Η επιστημονική ομάδα The Sciencing Team παραθέτει κείμενα προς ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση του κοινού
Η υπόθεση της προσομοίωσης προτάθηκε για πρώτη φορά το 2003 από τον Nick Bostrom, σύμφωνα με την οποία η εκθετική πρόοδος των ηλεκτρονικών υπολογιστών θα γεννήσει μελλοντικούς πολιτισμούς με απεριόριστες τεχνολογικές δυνατότητες. Ήδη αναπαριστούμε τη ζωή με πολλούς τρόπους μέσω των υπολογιστών είτε για λόγους ψυχαγωγίας είτε για ερευνητικούς σκοπούς. Επομένως, αυτοί οι μελλοντικοί προηγμένοι πολιτισμοί θα μπορούν να προσομοιώνουν το σύμπαν εν τη γενέσει προκειμένου να κατανοήσουν τον κόσμο και τις προηγούμενες ανθρώπινες κοινωνίες. Αυτό όμως συνεπάγεται ότι υπάρχει μία ακόμα προσομοίωση μέσα σε αυτή την προσομοίωση που αναπαριστά το πρώτο προσομοιωμένο σύμπαν. Κατά αυτό τον τρόπο όμως, και αυτή η δεύτερη προσομοίωση περιλαμβάνει άλλη μία, κ.ο.κ. Άρα, υπάρχουν δισεκατομμύρια προσομοιώσεων μέσα σε άλλες προσομοιώσεις, που όλες αναπαριστούν την ανθρώπινη ιστορία. Αυτό όμως σημαίνει, ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια πανομοιότυπα εικονικά όντα που ζουν την ίδια ζωή. Επομένως, οι πιθανότητες να είσαι ο αυθεντικός εαυτό σου και όχι μία απλή προσομοίωση είναι 1/1.000.000.000. Εξ αυτού προκύπτει ότι κατά πάσα πιθανότητα είμαστε μία προσομοίωση…
Ας προσπαθήσουμε με λίγα μαθηματικά, κάποιες σχετικά αφηρημένες ιδέες που όμως μπορούν να αποδειχθούν και μία καλοπροαίρετη κριτική να ξετυλίξουμε αυτή την υπαρξιακή – λογική κρίση και να απαντήσουμε στο ερώτημα: είμαστε μία προσομοίωση;
Προφανώς υπάρχει μόνο ένας τρόπος να δώσουμε μία αμετάκλητη και οριστική απάντηση στην υπόθεση της προσομοίωσης· εντοπίζοντας τις υπολογιστικές στιγμές που οι προγραμματιστές δημιούργησαν την προσομοίωση. Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο, ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία που ουσιαστικά αποδεικνύουν το αντίθετο…ότι μάλλον δεν βρισκόμαστε σε προσομοίωση:
- Η ταχύτητα του φωτός και η απόδοση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Πολλές φορές όταν παίζουμε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι η σκηνή γύρω μας μπορεί να θολώσει. Αυτό συμβαίνει γιατί ο υπολογιστής αποδίδει τη σκηνή που βρίσκεται κοντά στον παίχτη. Αν έπρεπε να αποδώσει ολόκληρο το τοπίο, τότε θα καθυστερούσε σημαντικά και θα καταστρεφόταν το παιχνίδι. Άρα η υποτιθέμενη προσομοίωση μας γιατί δεν ακολουθεί αυτό τον κανόνα, και τελικά έχουμε μία παγκόσμια ταχύτητα του φωτός;
- Στην κβαντική φυσική, το σύμπαν δεν ορίζεται παρά μόνο αν υπάρχει παρατηρητής. Ακολουθώντας αυτό το σκεπτικό, αυτό θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο για μία προσομοίωση καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιεί υπολογιστική ισχύ μόνο όταν κάποιος παρατηρούσε την προσομοίωση του σύμπαντος. Αυτός ο παρατηρητής θα μπορούσε θεωρητικά να είναι ο προγραμματιστής.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για «τρίλλημα»: 1. Ο υπολογιστής δεν μπορεί να προσομοιώσει το σύμπαν, 2. Ο υπολογιστής μπορεί να πραγματοποιεί προσομοιώσεις, αλλά τα πλάσματα που συμμετέχουν σε αυτή την προσομοίωση δεν έχουν συνείδηση, 3. Οι προσομοιώσεις υπάρχουν και τα όντα μέσα σε αυτές ζουν πραγματικά.
Ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά την τρίτη περίπτωση, κατά την οποία ο υπολογιστής θα γίνεται όλο και ισχυρότερος, οπότε τελικά πραγματοποιούνται αυτές οι προσομοιώσεις ώστε τα όντα να ζουν πραγματικά μέσα σε αυτές. Θα μπορούσαμε και πάλι να μιλάμε για δισεκατομμύρια προσομοιώσεων; Βασικά υπάρχουν δύο προβλήματα σε αυτό το σημείο:
Α. Υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει η δυνατότητα προσομοιώσεων μέσα σε προσομοιώσεις. Όπως ακριβώς και οι μπαμπούσκες μπορούν να φτάσουν μέχρι ένα ελάχιστο μέγεθος, αντίστοιχα οι προσομοιώσεις μπορούν να συμπιεστούν μέχρι ένα μέγεθος. Ο υπολογιστής που φιλοξενεί την αρχική προσομοίωση έχει ένα περιορισμένο μέγεθος υπολογιστικής ισχύος, επομένως κάθε διαδοχική προσομοίωση έχει όλο και λιγότερη υπολογιστική ισχύ μέχρι του σημείου όπου δεν είναι εφικτή άλλη προσομοίωση.
Β. Ένα ακόμα κυρίαρχο πρόβλημα είναι η έλλειψη μία ενιαίας θεωρίας φυσικής, άρα τι ακριβώς προσομοιώνουμε; Γνωρίζουμε σήμερα, ότι οι υπάρχουσες θεωρίες δεν είναι επαρκείς για να εξηγήσουν τα πάντα, ας πάρουμε για παράδειγμα τη σκοτεινή ύλη και ενέργεια. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε το μαθηματικό μοντέλο για την αναπαράσταση των πάντων!
Επομένως, για να απαντήσουμε στην αρχική ερώτηση, θα μπορούσαμε να είμαστε σε προσομοίωση; Για να αποδεχτούμε την υπόθεση της προσομοίωσης, θα πρέπει να αποδεχτούμε μαζί την απίστευτη τεχνολογική πρόοδο των υπολογιστών, μία ενιαία θεωρία φυσικής, τη μακροβιότητα του ανθρώπου και άλλα πολλά. Επομένως, μπορείτε να χαλαρώσετε, και να απολαύσετε, ζήσετε, αγωνιστείτε για αυτό τον όμορφο κόσμο, ακόμα κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι δεν είναι αληθινός.
Για την Πηγή: https://medium.com/predict/is-elon-musk-right-are-we-in-a-simulation-ef3a1c47215e