Η επιστημονική ομάδα The Sciencing Team παραθέτει κείμενα προς ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση του κοινού.
Ο ειδικός στα άλμπατρος, δρ. Henri Weimerskirch του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας, πριν δύο χρόνια έχρησε τα αγαπημένα του θαλασσοπούλια κατάσκοπους εφοδιάζοντάς τα με κοριούς, οι οποίοι μπορούν να ανιχνεύσουν το σήμα που εκπέμπουν πλοιάρια παράνομης αλιείας. Τα ευρήματα του συγκεκριμένου ερευνητικού προγράμματος συνεισέφεραν σημαντικά στην αποτελεσματική επιτήρηση των θαλασσίων υδάτων σε εθνική κλίμακα.
Ωστόσο, ο δρ. Weimerskirch δεν σταμάτησε εκεί…. Στα τέλη το 2020 επισκέφτηκε τα απομονωμένα νησιά Kerguelen στο νότιο Ινδικό Ωκεανό με σκοπό να στρατολογήσει ένα άλλο είδος αλμπατρός, τον μαυροφρύδη, καθώς θεωρείται ότι προσελκύεται περισσότερο από τα αλιευτικά πλοία κι επομένως θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στην ερευνητική του αυτή προσπάθεια. Ο δρ. Weimerskirch μαζί με την ομάδα του κατασκεύασαν νέα καταγραφικά όργανα, κατάλληλα για το μικρόσωμο αυτό είδος άλμπατρος.
Το ταξίδι μέχρι τα συγκεκριμένα άλμπατρος ήταν μακρύ…Αρχικά η ερευνητική ομάδα ταξίδεψε από τη Γαλλία στο μικρό νησί της Réunion στον Ινδικό Ωκεανό, ενώ η συνέχεια του ταξιδιού περιλάμβανε ένα 15ημερο ταξίδι με πλοίο μέχρι τα νησιά Kerguelen. Η πρωτεύουσα των νησιών, στο νοτιότερο σημείο, ονομάζεται Port-aux-Français και φιλοξενεί μία βάση 80 περίπου επιστημόνων. Η αποικία των μαυρόφρυδων άλμπατρος βρίσκεται 30-40 χλμ. μακρύτερα, οπότε το ταξίδι ολοκληρώθηκε με πτήση με ελικόπτερο έως την περιοχή της αποικίας.
Πρόκειται για μία υποανταρκτική περιοχή, επομένως δεν υπάρχουν δένδρα και ειδικά κάτω από τα 200-300 μέτρα καθόλου βλάστηση, μόνο βράχια. Επικρατούν βροχοπτώσεις, άνεμοι και λίγα χιόνια, αν και δεν υπάρχει παγετός. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 0 μέχρι 6 °C.
Τα πτηνά φωλιάζουν σε πλαγιές, επομένως η ομάδα έπρεπε να διαθέτει και ορειβατικές ικανότητες για να τα πλησιάζει. Τελικά χρειάστηκαν 3 άτομα για να τοποθετηθούν τα καταγραφικά στα πτηνά. Μετά από 8 μέρες κατάφεραν να τοποθετήσουν καταγραφικά σε 40 αλμπατρός.
Η ομάδα των επιστημόνων μελετά επίσης αν τα πτηνά που διαχειμάζουν είναι βαρύτερα από αυτά που μεταναστεύουν. Αυτό το ερώτημα είναι σημαντικό όσον αφορά στην αλληλεπίδραση που υπάρχει ανάμεσα στα θαλασσοπούλια και την αλιεία. Όντως, μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για τα πτηνά που διαχειμάζουν σε αλιευτικές περιοχές αλλά από την άλλη έχουν το πλεονέκτημα της εύκολης λείας.
Όποια κι αν είναι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, γεγονός είναι ότι για ακόμα μία φορά η φύση συνεισφέρει με το δικό της μοναδικό τρόπο στον έλεγχο και τη μετρίαση παράνομων δραστηριοτήτων από τον άνθρωπο.