ΠΩΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ

Barbara J. Hoogenboom, PT, EdD, SCS, ATC

Robert C. Manske, PT, DPT, SCS, ATC

Στο The Sciencing Team βοηθάμε εκατοντάδες συγγραφείς κάθε χρόνο να δημοσιεύσουν τα άρθρα τους σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά υψηλής απήχησης. Δείτε εδώ τις υπηρεσίες μας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η επιτυχής δημιουργία μίας συγγραφικής δουλειάς για ένα επιστημονικό έντυπο ομότιμης αναθεώρησης (αξιολόγησης από ομότιμους κριτές) απαιτεί σημαντική προσπάθεια. Αυτή η προσπάθεια μπορεί να μεγιστοποιηθεί ακολουθώντας μερικές απλές υποδείξεις κατά την διάρκεια της συγγραφής/δημιουργίας του άρθρου προς υποβολή. Ακολουθώντας μερικές προτεινόμενες οδηγίες και αποφεύγοντας συνηθισμένα λάθη, η διαδικασία μπορεί να βελτιστοποιηθεί και η επιτυχία να έρθει ακόμα και για νέους/αρχάριους συγγραφείς, καθώς διαπραγματεύονται τη διαδικασία της δημοσίευσης. Ο σκοπός αυτού του σχολιασμού κατόπιν πρόσκλησης είναι να προσφέρει πρακτικές υποδείξεις για την επιτυχή συγγραφή και υποβολή γραπτών στο The International Journal of Sports Physical Therapy και σε άλλα επαγγελματικά περιοδικά.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

“Ολόκληρη η Επιστήμη δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εκλέπτυνση της καθημερινής σκέψης” – Albert Einstein

Η διεξαγωγή επιστημονικής και κλινικής έρευνας είναι μόνο η αρχή των ακαδημαϊκών γνώσεων της ανακάλυψης. Για να μπορούν τα αποτελέσματα της έρευνας να είναι προσιτά σε άλλους επαγγελματίες και να έχουν μία πιθανή επίδραση στην επιστημονική κοινότητα γενικότερα, πρέπει να έχουν γραφτεί και να έχουν δημοσιευθεί. Οι περισσότερες κλινικές και επιστημονικές ανακαλύψεις δημοσιεύονται σε έντυπα ομότιμης αναθεώρησης, που είναι αυτά τα οποία εφαρμόζουν μία διαδικασία με την οποία συνάδελφοι ενός αρθρογράφου, ή ειδήμονες του συγκεκριμένου τομέα, αξιολογούν το γραπτό. Έπειτα από αυτή την αξιολόγηση το γραπτό προτείνεται για δημοσίευση, διόρθωση ή απόρριψη. Είναι η σχολαστικότητα αυτή της διαδικασίας αξιολόγησης που κάνει τα επιστημονικά περιοδικών τη βασική πηγή νέων πληροφοριών που επηρεάζουν την κλινική λήψη αποφάσεων και την πρακτική άσκηση.^1,2

Η διαδικασία του να γράφεις μία επιστημονική εργασία και να την υποβάλλεις προς δημοσίευση σε ένα περιοδικό είναι μία χρονοβόρα και συχνά αγχωτική δουλειά.^3,4 Τα εμπόδια στην συγγραφή ενός αποτελεσματικού γραπτού κειμένου συμπεριλαμβάνουν την έλλειψη εμπειρίας, τις κακές συγγραφικές  συνήθειες, το συγγραφικό άγχος, την μη οικειότητα με τις απαιτήσεις της ακαδημαϊκής συγγραφής, την έλλειψη αυτοπεποίθησης του αρθρογράφου στις συγγραφικές του ικανότητες, τον φόβο της αποτυχίας και την αντίσταση στην εποικοδομητική κριτική.⁵ Ωστόσο, η ίδια η διαδικασία της συγγραφής μπορεί να μετατραπεί σε ένα χρήσιμο εργαλείο προώθησης της επιστημονικής σκέψης, ^6,7, και οι αποτελεσματικές συγγραφικές ικανότητες επιτρέπουν στους επαγγελματίες να συμμετέχουν σε ευρύτερες επιστημονικές συζητήσεις. Επιπλέον, τα συστήματα υποβολής γραπτών ομότιμης αναθεώρησης που απαιτούν αυτές τις τεχνικές συγγραφικές ικανότητες μπορούν να αναπτυχθούν και να βελτιωθούν με την πρακτική.⁸ Κατανοώντας την διαδικασία και την δομή που χρειάζονται για να παραχθεί ένα περιοδικό ομότιμης αναθεώρησης, αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες το χειρόγραφο σας να δημοσιευθεί σε κάποιο επιτυχημένο έντυπο.  

Η σαφής πληροφόρηση όσον αφορά τα ευρήματα της έρευνας είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της επιστήμης³ και της επαγγελματικής πρακτικής. Το αποκορύφωμα της διαδικασίας δημοσίευσης προσφέρει εκτός από ικανοποίηση για τον ερευνητή και προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας του, αλλά επίσης και τη σημαντική λειτουργία της διασποράς ερευνητικών αποτελεσμάτων,  νέων ιδεών και εναλλακτικών απόψεων, διευκολύνοντας έτσι ουσιαστικά την ακαδημαϊκή συζήτηση. Εν συντομία, η δημοσίευση επιστημονικών εργασιών είναι ένας τρόπος να προωθήσουμε την τεκμηριωμένη πρακτική σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης και της Αθλητικής Φυσικοθεραπείας. Η αδυναμία δημοσίευσης σπουδαίων ευρημάτων μειώνει σημαντικά τη δυνητική επιρροή που θα μπορούσαν αυτά τα ευρήματα να έχουν στην κλινική πρακτική.⁹

ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΓΡΑΠΤΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ

Για αρχή, θα ήταν ίσως ενδιαφέρον να μάθουμε πότε οι κριτές δέχονται γραπτά. Οι κριτές θεωρούν τα εξής πέντε κριτήρια ως τα πιο σημαντικά όταν αποφασίζουν να δεχθούν ένα γραπτό προς δημοσίευση: 1) τη σημασία, τη χρονική στιγμή, τη συνάφεια, και τη συχνότητα του προβλήματος στο οποίο αυτό επικεντρώνεται· 2) την ποιότητα του τρόπου γραφής (π.χ. να είναι καλογραμμένο, ξεκάθαρο, σαφές, εύκολα κατανοητό και λογικό)· 3) τον σχεδιασμό μελέτης που έχει εφαρμοστεί (π.χ. ότι ο σχεδιασμός ήταν ο κατάλληλος, ότι ήταν ενδελεχής και περιεκτικός)· 4) τον βαθμό στον οποίο η βιβλιογραφική ανασκόπηση ήταν προσεκτική, επικεντρωμένη και ενημερωμένη· και 5) τη χρήση ενός επαρκώς μεγάλου δείγματος.¹⁰ Για να είναι όμως αυτοί οι ισχυρισμοί αληθείς, πρέπει να υπάρχουν και λόγοι για τους οποίους οι κριτές απορρίπτουν γραπτά. Οι εξής πέντε είναι οι βασικότεροι λόγοι για να απορρίψουν μία εργασία: 1) να έχει ακατάλληλα, ελλειπή ή ανεπαρκώς περιγραφόμενα στατιστικά στοιχεία· 2) να έχει γίνει υπερεκτίμηση των αποτελεσμάτων· 3) να έχει γίνει χρήση ακατάλληλων, μη βέλτιστων ή ανεπαρκώς περιγραφόμενων πληθυσμών ή εργαλείων· 4) να έχουν χρησιμοποιηθεί μικρά ή μεροληπτικά δείγματα· και 5) το κείμενο να είναι κακογραμμένο ή δύσκολα κατανοητό.^10,11 Με αυτούς τους λόγους για αποδοχή η απόρριψη στο μυαλό, είναι ώρα να δούμε τους βασικούς κανόνες και τις γενικές συμβουλές συγγραφής που πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά την προετοιμασία ενός γραπτού κειμένου.

“Ξεκινήστε έχοντας το τέλος στο μυαλό”. Όταν ξεκινάτε να γράφετε για την έρευνα σας, ξεκινήστε έχοντας σαν στόχο στο μυαλό σας ένα συγκεκριμένο έντυπο.¹² Κάθε επιστημονικό περιοδικό θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες λίστες κατηγοριών που ανταποκρίνονται στο αναγνωστικό του κοινό. Το IJSPT έχει στόχο να παρέχει στο κοινό του τρέχουσα πληροφόρηση έτσι ώστε να βελτιώσει την πρακτική της Αθλητικής Φυσικοθεραπείας. Ως εκ τούτου, οι κατηγορίες γραπτών κειμένων που γίνονται δεκτές από το IJSPT περιλαμβάνουν: πρωτότυπη έρευνα· συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας· κλινικό σχολιασμό και ανασκόπηση των τρεχουσών ιδεών· περιγραφή περίπτωσης· κλινικές συστάσεις και μοναδικές τεχνικές πρακτικής άσκησης· και τεχνικές παρατηρήσεις. Μόλις πάρετε την απόφαση να γράψετε ένα γραπτό, φτιάξτε ένα προσχέδιο που να είναι συμβατό με τα απαιτούμενα του περιοδικού στο οποίο έχετε σαν στόχο να δημοσιευθεί και που να έχει όλες τις προτεινόμενες ενότητες. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσέξετε τα κριτήρια υποβολής και να προετοιμάσετε την εργασία σας στην μορφή ακριβώς που απαιτείται από το περιοδικό στο οποίο θέλετε να την υποβάλλετε προς δημοσίευση. Προσέξτε την διαφορά ανάμεσα στο περιεχόμενο (αυτό που παρουσιάζετε) και την δομή του κειμένου (που τοποθετείται το κάθε τι μέσα στο γραπτό). Η λανθασμένη τοποθέτηση του περιεχομένου μπερδεύει τον αναγνώστη (κριτή) και μπορεί να οδηγήσει στην παρανόηση του.^3,5

Μπορεί να είναι πιο εύκολο αν χρησιμοποιήσετε τη μορφή ΕΜΑΣ (IMRaD) για την συγγραφή επιστημονικών γραπτών. Αυτό το ακρωνύμιο προέρχεται από τα τμήματα που περιλαμβάνονται μέσα στο άρθρο: Εισαγωγή (Introduction), Μέθοδοι (Methods), Αποτελέσματα (Results), και Συζήτηση (Discussion). Κάθε μία από αυτές τις ενότητες του γραπτού θα αναλυθούν σε αυτόν τον σχολιασμό.

Πολλοί επιτυχημένοι συγγραφείς γράφουν τα αποτελέσματα τους πρώτα, και μετά συνεχίζουν με την εισαγωγή και τη συζήτηση, σε μία προσπάθεια να παραμείνουν ‘πιστοί’ στα αποτελέσματα τους και να μην ξεφύγουν από το αντικείμενο τους. Συνήθως τα δύο τελευταία κεφάλαια που γράφονται είναι τα συμπεράσματα και η περίληψη.

Η ικανότητα του να περιγράφει κανείς με ακρίβεια ιδέες, πρωτόκολλα/διαδικασίες, και αποτελέσματα είναι οι πυλώνες της επιστημονικής συγγραφής. Η ακριβής και καθαρή έκφραση των ιδεών σας και των ερευνητικών στοιχείων θα πρέπει να είναι ο βασικός στόχος της επιστημονικής συγγραφής.¹² Να θυμάστε ότι η ακρίβεια και η σαφήνεια είναι ακόμα πιο σημαντικές όταν προσπαθείτε να μεταδώσετε περίπλοκες ιδέες. Επικεντρώστε την ανασκόπιση της βιβλιογραφίας , τις ιδέες και τις συζητήσεις στο θέμα, το μοντέλο, την ανασκόπηση, τον σχολιασμό ή την περίπτωση με την οποία ασχολείστε. Αποφύγετε την ασαφή ορολογία και τον υπερβολικά πεζό λόγο. Προτιμήστε τις μικρές και όχι τις μακροσκελείς προτάσεις. Αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ιδιόλεκτος, προσπαθήστε να την περιορίσετε στο ελάχιστο και εξηγήστε τους όρους που χρησιμοποιείτε ξεκάθαρα.¹³

Να γράφετε σε ένα επίσημο ύφος, χρησιμοποιώντας επιστημονική γλώσσα και αποφεύγοντας τους συνδέσμους, την αργκό και την κλαδική ή τοπική ορολογία (π.χ. ψευδώνυμα ασκήσεων) . Για παράδειγμα, αντικαταστήστε τον όρο “ Monster Walks” (Βήματα Τεράτων) με το “απαγωγή ισχύου κλειστής αλυσίδας με λάστιχο ενδυνάμωσης γύρω από τους μοιρούς”. Μπορείτε αργότερα να αναφέρετε ότι η άσκηση είναι γνωστή και ως “Monster Walks” αν θέλετε.

Αποφύγετε το πρώτο πρόσωπο της γλώσσας και προτιμήστε να γράφετε στο τρίτο πρόσωπο. Κάποια περιοδικά δεν ακολουθούν αυτόν τον κανόνα και επιτρέπουν τις αναφορές σε πρώτο πρόσωπο, το IJSPT όμως προτιμά την χρήση του τρίτου προσώπου. Για παράδειγμα, αντικαταστήστε το “Διαπιστώσαμε ότι..” με το “Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι…”.

Για τους αρχάριους συγγραφείς, θα ήταν ίσως χρήσιμο να βρουν έναν μέντορα που θα τους βοηθήσει να προεπεξεργαστούν το γραπτό πριν την υποβολή. Προβλήματα όπως είναι η λάθος χρήση της γραμματικής, των χρόνων και η ορθογραφία είναι συχνά ένας λόγος που απορρίπτονται τα γραπτά από τους κριτές. Άσχετα από το περιεχόμενο της έρευνας, η ύπαρξη τέτοιων λαθών, που είναι εύκολο να αποφευχθούν, υποδηλώνουν ότι οι συγγραφείς δεν έβαλαν αρκετή σκέψη στην συγγραφή του άρθρου και κάνουν τους κριτές να σκεφτούν ότι μπορεί και τα ευρύματα που παρουσιάζονται στο γραπτό να είναι επίσης λανθασμένα. Μία κριτική από ένα δεύτερο ζευγάρι εκπαιδευμένων ματιών συχνά εντοπίζει τα λάθη αυτά που ξέφυγαν από τους συγγραφείς. Αν τα Αγγλικά δεν είναι η πρώτη σας γλώσσα, η συντακτική ομάδα του IJSPT προτείνει να συμβουλευτείτε κάποιον που να έχει τη σχετική εμπειρογνωσία για να σας βοηθήσει αναφορικά με τους κανόνες γραφής της Αγγλικής γλώσσας, τους χρόνους των ρημάτων και τη γραμματική. Η άριστη γραφή στα Αγγλικά είναι δύσκολη υπόθεση, ακόμα και για εμάς που είναι η πρώτη μας γλώσσα.

Χρησιμοποιήστε τα διαγράμματα και τα γραφήματα προς όφελος σας. Σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε διαγράμματα/γραφήματα για να παρουσιάσετε τα στοιχεία σας, όπως και σημαντικές διαδικασίες ή ασκήσεις. Οι πίνακες θα πρέπει να στέκονται από μόνοι τους και να γίνονται απόλυτα κατανοητοί με μία γρήγορη ματιά. Η κατανόηση ενός πίνακα δεν θα πρέπει να προϋποθέτει προσεκτική ανάγνωση του κειμένου! Τα διαγράμματα αυξάνουν δραματικά το παρουσιαστικό μίας επιστημονικής μελέτης. Πολλά είδη γραφικών παραστάσεων γίνονται δεκτά, συμπεριλαμβανομένων των διαγραμμάτων, των γραφημάτων, των πινάκων και των φωτογραφιών ή των βίντεο. Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι καθαρές, να μην είναι φλύαρες και να μην έχουν περιττά στοιχεία που να αποσπούν την προσοχή, ενώ τα μοντέλα που παρουσιάζονται σε αυτές θα πρέπει να φορούν απλό ρουχισμό. Οι έγχρωμες φωτογραφίες είναι προτιμότερες. Τα ψηφιακά διαγράμματα (σκαναρισμένα ή σε ήδη υπάρχον αρχείο, όπως και οι νέες φωτογραφίες) πρέπει να είναι τουλάχιστον 300dpi. Όλες οι φωτογραφίες θα πρέπει να αποστέλλονται ως ξεχωριστά αρχεία (κατά προτίμηση σε jpeg ή tif) και να μην είναι ενσωματωμένες στην εργασία. Η ποιότητα και η καθαρότητα των διαγραμμάτων είναι απαραίτητη για τη σωστή αναπαραγωγή τους και αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πριν την λήψη των εικόνων για το γραπτό.

Το βίντεο μίας άσκησης ή μίας διαδικασίας αντιστοιχεί σε χίλιες λέξεις. Παρακαλούμε σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε μικρά βίντεο ως παραστατικές προσθήκες στην εργασία σας. Θα ανέβουν στην ιστοσελίδα του IJSPT και θα συνοδεύουν την εργασίας σας. Τα βίντεο θα πρέπει να είναι σε μορφή MPEG-1, MPEG-2, Quicktime (.mov), or Audio/Video Interface (.avi). Η μέγιστη συνολική διάρκεια των βίντεο είναι τα 5 λεπτά. Κάθε τμήμα δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 50 MB, και το κάθε βίντεο θα πρέπει να είναι αποθηκευμένο ως ξεχωριστό αρχείο και σωστά καταγεγραμμένο. Σχηματίστε περιγραφικούς τίτλους των βίντεο και των πινάκων/διαγραμμάτων/γραφημάτων και τοποθετήστε τους σε ένα υπόμνημα. Σκεφτείτε προσεκτικά την τοποθέτηση, την ονομασία και τη θέση των διαγραμμάτων. Θα κάνει την δουλειά των συντακτών πολύ ευκολότερη!

Αποφύγετε τη λογοκλοπή και την αθέλητη έλλειψη αναφορών (παραπομπών). Τέλος, χρησιμοποιήστε τις παραπομπές προς όφελος σας. Βάζετε συχνές παραπομπές για να αποφύγετε οποιαδήποτε πιθανή λογοκλοπή. Με άλλα λόγια: αν δεν είναι δική σας η ιδέα, δώστε τα εύσημα εκεί όπου ανήκουν. ‘Οταν χρησιμοποιείτε απευθείας παραθέσεις, να παρέχετε όχι μόνο τον αριθμό της παραπομπής αλλά και τη σελίδα στην οποία βρήκατε την αναφορά. Όλες οι παραπομπές θα πρέπει να εμφανίζονται στο κείμενο ως αριθμητικοί εκθέτες και να ακολουθούνται από σημεία στίξης. Είναι ευθύνη του συγγραφέα να εξασφαλίσει ότι όλες οι αναφορές παρατίθενται ολοκληρωμένα, στο κατάλληλο σημείο. Σας παρακαλούμε να ακολουθείτε προσεκτικά της οδηγίες που έχουν να κάνουν με τις παραπομπές και να ελέγχετε ότι όλες οι αναφορές που αναγράφονται στη λίστα αναφορών σας υπάρχουν στην εργασία σας, καθώς και ότι όλες οι παραπομπές έχουν καταγραφεί σωστά.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ορισμένες φορές γραμμένη ως μεταγενέστερη προσθήκη, η περίληψη είναι μείζονος σημασίας καθώς συχνά αποτελεί το μέρος εκείνο του γραπτού το οποίο θα ελέγξει ο αναγνώστης για να αποφασίσει αν το άρθρο αξίζει να διαβαστεί. Αυτή είναι μία ευκαιρία για τον συγγραφέα να προσελκύσει τον αναγνώστη στη μελέτη του και να τον δελεάσει έτσι ώστε να διαβάσει και το υπόλοιπο άρθρο. Η περίληψη είναι μία σύνοψη του άρθρου ή της μελέτης, γραμμένη στο τρίτο πρόσωπο, η οποία επιτρέπει στους αναγνώστες να πάρουν μία ιδέα του τι ακριβώς περιέχει το άρθρο. Η συγγραφή μίας περίληψης δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς είναι απαραίτητο να είναι σύντομη, ακριβής και περιεκτική. Οι επικεφαλίδες και η δομή για μία περίληψη συνήθως παρέχονται στις οδηγίες προς τους συγγραφείς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η περίληψη μπορεί να τροποποιηθεί μερικώς, λόγω των απαραίτητων διορθώσεων που απαιτούνται κατά τη διάρκεια της ομότιμης αξιολόγησης του γραπτού. Γι’αυτό είναι καλό το κομμάτι αυτό του γραπτού να ολοκληρώνεται τελευταίο. Μην ξεχνάτε ότι η περίληψη θα πρέπει να στέκεται από μόνη της και να είναι όσο πιο σύντομη και περιεκτική γίνεται.¹⁴

Εισαγωγή και Βιβλιογραφική Ανασκόπηση

Η εισαγωγή είναι ένα από τα δυσκολότερα μέρη του γραπτού. Παλαιότερες μελέτες χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν το έδαφος ή να εφοδιάσουν τον αναγνώστη με πληροφορίες σχετικά με την αναγκαιότητα της παρούσας εργασίας. Για να λειτουργήσει σωστά μία εισαγωγή, ο αναγνώστης θα πρέπει να αισθάνεται ότι το ερευνητικό ερώτημα είναι ξεκάθαρο, περιεκτικό και ότι αξίζει να μελετηθεί.

Μία επιτυχημένη εισαγωγή θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τέσσερις έννοιες-κλειδιά: 1) τη σημασία του θέματος, 2) το πληροφοριακό κενό στην υπάρχουσα βιβλιογραφία αναφορικά με το θέμα που διαπραγματεύεται η μελέτη, 3) μία βιβλιογραφική ανασκόπηση που να στηρίζει τις ερωτήσεις-κλειδιά, 4) τους σκοπούς/στόχους και τις υποθέσεις που προκύπτουν στη συνέχεια. ⁹

Καθώς συντάσσετε τη βιβλιογραφική σας ανασκόπηση, φροντίστε να μένετε πιστοί και να μην απομακρύνεστε από το θέμα σας. Μην επεκτείνεστε πάρα πολύ στη βιβλιογραφία πέραν του απαραίτητου. Για παράδειγμα, μην περιλαμβάνετε ευρύτερες πληροφορίες σχετικά με την απόδοση ή την πρόληψη αν η έρευνα σας δεν καλύπτει τα θέματα αυτά. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση μίας επιστημονικής εργασίας δεν είναι μία διεξοδική ανασκόπηση ολόκληρης της υπάρχουσας γνώσης ενός επιστημονικού τομέα. Αυτού του είδους η ενδελεχής ανασκόπηση πρέπει να συναντάται μόνο σε άρθρα ανασκόπησης ή σε κεφάλαια διδακτικών βιβλίων. Καθόλη την διάρκεια της συγγραφής της εισαγωγής (και αργότερα στη συζήτηση) να θυμάστε ότι μία εργασία, τα υπάρχοντα στοιχεία ή τα αποτελέσματα μία εργασίας δεν μπορούν να βγάζουν συμπεράσματα, να επιδεικνύουν, να περιγράφουν ή να κρίνουν, μόνο οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ (συγγραφείς) μπορούν να το κάνουν αυτό. Το “Τα στοιχεία δείχνουν ότι…” θα έπρεπε να διατυπώνεται ως “Ο Smith και ο Jones έδειξαν ότι… “.

Ολοκληρώστε την εισαγωγή σας δηλώνοντας τον/τους σκοπούς και την/τις υποθέσεις σας, ανάλογα με την περίπτωση. Ο σκοπός και ο στόχος θα πρέπει να αρμόζουν στο πληροφοριακό κενό του θέματος με το οποίο καταπιάνεται το γραπτό και το οποίο συζητήσαμε νωρίτερα στο κεφάλαιο της περίληψης. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν να επαναλαμβανόμαστε, αλλά βοηθάει πολύ στο να δει ξεκάθαρα ο αναγνώστης την εξέλιξη, τη σημασία και τις κρίσιμες πτυχές της συγκεκριμένης εργασίας.

Μέθοδοι

Το κεφάλαιο των μεθόδων θα πρέπει να περιγράφει ξεκάθαρα τον ακριβή σχεδιασμό της μελέτης και να παρέχει σαφή και περιεκτική περιγραφή των διαδικασιών που χρησιμοποιήθηκαν. Ο λόγος που χρειάζεται να υπάρχουν επαρκείς λεπτομέρειες στο κεφάλαιο των μεθόδων είναι έτσι ώστε κάποιος που είναι σωστά εκπαιδευμένος να μπορεί να επαναλάβει τα πειράματα σας.¹⁵ Θα πρέπει να υπάρχει πλήρης διαφάνεια κατά την περιγραφή της μελέτης. Ως βοηθήματα στη συγγραφή και την προετοιμασία του χειρόγραφου υπάρχουν αρκετοί κατάλογοι ελέγχου ή οδηγίες διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του IJSPT. Οι οδηγίες CONSORT μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν αναπτύσετε και παρουσιάζετε μία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή.¹⁶ Ο κατάλογος ελέγχου STARD δημιουργήθηκε για τον σχεδιασμό των μελετών διαγνωστικής ακρίβειας.¹⁷ Ο κατάλογος ελέγχου PRISMA δημιουργήθηκε για να χρησιμοποιηθεί κατά την διάρκεια μίας μετα-ανάλυσης ή μίας συστηματικής ανασκόπισης.¹⁸ Ένα ξεκάθαρο κεφάλαιο μεθόδων θα πρέπει να περιέχει τις παρακάτω πληροφορίες: 1) τον πληθυσμό (δείγμα) και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, 2) πως προετοιμάστηκε ο πληθυσμός και ο εξοπλισμός και τι ακριβώς συντελέστηκε κατά την διάρκεια της μελέτης, 3) το πρωτόκολλο που χρησιμοποιήθηκε, 4) τα αποτελέσματα και πως ακριβώς αυτά υπολογίστηκαν, 5) τις  μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση των δεδομένων. Αρχικά, μία μικρή παράγραφος θα πρέπει να εξηγεί ολόκληρη τη διαδικασία και τον σχεδιασμό της μελέτης. Μέσα σε αυτή την πρώτη παράγραφο περιλαμβάνεται συνήθως μία περιγραφή των κριτηρίων συμπερίληψης και αποκλεισμού που βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει το δείγμα του πληθυσμού που χρησιμοποιήθηκε. Οι παράγραφοι που ακολουθούν θα πρέπει να περιγράφουν με περισσότερη λεπτομέρεια τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για τη μελέτη. Μία σαφής περιγραφή του τρόπου με τον οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία είναι επίσης χρήσιμη. Για παράδειγμα, τα στοιχεία συλλέχθηκαν προοπτικά ή αναδρομικά; Χρησιμοποιήθηκε η τυφλή διαδικασία σε κάποιον, και που και πότε συλλέχθηκαν τα πραγματικά στοιχεία;

Παρόλο που είναι καλή ιδέα για τους συγγραφείς να έχουν μία αιτιολογία και ένα σκεπτικό για τις διαδικασίες που ακολούθησαν, αυτά θα πρέπει να αφήνονται για το κεφάλαιο της συζήτησης και να μην σχολιάζονται στο κεφάλαιο των μεθόδων. Ενίοτε, όμως, μελέτες που στηρίζουν δομικά στοιχεία του τμήματος των μεθόδων, όπως είναι η αξιοπιστία των δοκιμών ή η επικύρωση των μέτρων έκβασης, μπορούν να συμπεριλαμβάνονται στο κεφάλαιο των μεθόδων.

Το τελευταίο μέρος του κεφαλαίου των μεθόδων θα περιλαμβάνει τις στατιστικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να αναλυθούν τα δεδομένα.¹⁹ Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ίδια τα αποτελέσματα πρέπει να συζητηθούν στο κεφάλαιο των μεθόδων, καθώς έχουν ένα ολόκληρο κεφάλαιο δικό τους!

Τα περισσότερα επιστημονικά περιοδικά υποστηρίζουν την αναγκαιότητα του να κατέχουν τα κατάλληλα έγγραφα από την Επιτροπή Δεοντολογίας όλες οι εργασίες που περιλαμβάνουν ανθρώπους ή ζώα.²⁰ Στο κεφάλαιο των μεθόδων θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και μία σαφής δήλωση που να λέει ότι οι ερευνητές έχουν πάρει έγκριση από την αντίστοιχη επιτροπή αξιολόγησης.

Αποτελέσματα, Συζήτηση και Συμπεράσματα

Στα περισσότερα περιοδικά το κεφάλαιο των αποτελεσμάτων είναι ξεχωριστό από αυτό της συζήτησης. Είναι σημαντικό να διαχωρίζετε ξεκάθαρα τα αποτελέσματα σας από την συζήτηση. Το κεφάλαιο των αποτελεσμάτων θα πρέπει να περιγράφει μόνο τα αποτελέσματα. Το κεφάλαιο συζήτησης θα πρέπει να τοποθετεί αυτά τα αποτελέσματα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Ανακοινώστε τα αποτελέσματα σας με ουδέτερο τρόπο, όπως τα “βρήκατε”. Και πάλι, προσέξτε το περιεχόμενο και τη δομή. Δεν είναι σωστό να αναφέρετε επιπρόσθετα αποτελέσματα, τα οποία δεν παρουσιάστηκαν στο κεφάλαιο των αποτελεσμάτων, στην συζήτηση. Όλα τα αποτελέσματα πρέπει πρώτα να περιγραφούν/παρουσιαστούν και μετά να συζητηθούν. Συνεπώς, η συζήτηση δεν θα πρέπει να είναι απλώς μία επανάληψη του κεφαλαίου των αποτελεσμάτων. Συζητήστε προσεκτικά το που οι πληροφορίες σας συμπίπτουν ή διαφοροποιούνται από άλλα δημοσιευμένα επιστημονικά στοιχεία και για ποιον λόγο μπορεί αυτό να συμβαίνει. Τι ήταν διαφορετικό στις μεθόδους ή την ανάλυση, τι ήταν ίδιο;

Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, παραμείνετε αφοσιωμένοι στο θέμα σας και μην επεκτείνεστε πολύ παραέξω. Μία από τις μεγαλύτερες παγίδες στην οποία μπορείτε να υποπέσετε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του κεφαλαίου της συζήτησης είναι να μεγαλοποιήσετε την σημασία των ευρυμάτων σας⁴ ή να κάνετε πολύ μεγάλες δηλώσεις. Για παράδειγμα, είναι προτιμότερο να πείτε: “Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν…” ή “τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν…” αντί για “Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης αποδεικνύουν…” ή “αυτό σημαίνει ότι…”. Διατηρήστε μία αίσθηση ταπεινότητας, καθώς τίποτα δεν είναι αναμφισβήτητο στην έκβαση οποιασδήποτε μορφής έρευνας, σε οποιονδήποτε κλάδο! Χρησιμοποιήστε λέξεις όπως “πιθανόν”,” ενδεχομένως” ή “υποδηλώνει” για να ελαφρύνετε τον απόηχο των ευρημάτων σας.¹²

Μην συζητάτε εξωγενείς ιδέες, έννοιες ή πληροφορίες που δεν καλύπτονται από το θέμα/εργασία/σχολιασμό σας. Φροντίστε να αναφέρετε όλα τα σχετικά αποτελέσματα, όχι μόνο αυτά που είναι σημαντικά από στατιστικής άποψης ή αυτά που στηρίζουν τις υποθέσεις σας. Αν χρειαστεί να προσφύγετε σε εικασίες ή απόψεις, φροντίστε να το δηλώσετε αυτό εξαρχής, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως “συνεπώς εικάζουμε” ή “κατά την γνώμη του συγγραφέα”.

Να θυμάστε ότι, όπως και στην εισαγωγή και την βιβλιογραφική ανασκόπηση, τα στοιχεία ή τα αποτελέσματα δεν μπορούν να βγάζουν συμπεράσματα· όπως ειπώθηκε και πριν, μόνο οι άνθρωποι, οι επιστήμονες, οι ερευνητές και οι συγγραφείς μπορούν!

Ολοκληρώστε με μία περιεκτική συμπερασματική παράγραφο, 3-5 προτάσεων. Αυτή δεν είναι απλώς μία επαναδιατύπωση των αποτελεσμάτων σας, αλλά αποτελείται από μερικές τελικές, αθροιστικές δηλώσεις που αντικατοπτρίζουν τη ροή και την έκβαση ολόκληρης της εργασίας. Μην συμπεριλάβετε θεωρητικές δηλώσεις ή επιπλέον υλικό· αναλόγως τα ευρήματα σας, ωστόσο, μία δήλωση σχετικά με τις πιθανές αλλαγές στην κλινική πρακτική ή τις μελλοντικές ερευνητικές ευκαιρίες που προκύπτουν μπορεί να συμπεριληφθεί εδώ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η συγγραφή γραπτών προς δημοσίευση μπορεί να είναι ένα δύσκολο αλλά ταυτόχρονα άκρως ικανοποιητικό εγχείρημα. Η δυνατότητα του να εξετάσεις, να συσχετίσεις και να συνδέσεις στοιχεία, καθώς και το να παραθέσεις ένα ομότιμης αναθεώρησης διαδεδομένο αποτέλεσμα της ερευνητικής σου δουλειάς μπορεί να προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση. Σε αυτόν το σχολιασμό έχουν προταθεί μερικές υποδείξεις που μπορεί να βοηθήσουν τον αρχάριο ή τον εκκολαπτόμενο συγγραφέα να προσπαθήσει, να βελτιώσει και να τελειοποιήσει τον τρόπο που προσεγγίζει την ακαδημαϊκή γραφή.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Nahata MC. Tips for writing and publishing an article. Ann Pharmaco. 2008;42:273-277.
2. Dixon N. Writing for publication: A guide for new authors. Int J Qual Health Care. 2001;13:417-421.
3. Shah J, Shah A, Pietrobon R. Scientifi c writing of novice researchers: What diffi culties and encouragements do they encounter? Acad Med. 2009;84(4):511-516.
4. Cetin S, Hackam DJ. An approach to the writing of a scientifi c manscript. J Surg Res. 2005;128:165-167.
5. Witt PA. Writing for publication: Rationale, process, and pitfalls. J Park Recreation Admin. 1995;13:1-9.
6. Keys CW. Revitalizing instruction in scientific genres: Connecting knowledge production with writing to learn in science. Sci Educ. 1999;83:115-130.
7. Gopen G, Swan J. The science of scientifi c writing. Am Sci. 1990;78:550-558.
8. Newell R. Writing academic papers: A guide for prospective authors. Intensive Crit Care Nurs. 2001;17:110-116.
9. Cook C, Brismee JM, Courtney C, Hancock M, May S. Publishing a scientifi c manuscript on manual therapy. J Man Manip Ther. 2009;17(3):141-147.
10. Bordage G, Reasons reviewers reject and accept manuscripts: The strengths and weaknesses in medical education reports. Acad Med. 2001;76:889-896.
11. Pierson DJ. The top 10 reasons why manuscripts are not accepted for publication. Respir Care. 2004;49:1246-12512.
12. Eriksson P, Altermann W, Catuneanu O. Editorial: Some general advice for writing a scientifi c paper. J African Earth Sci. 2005;41:285-288.
13. Scientifi c writing 101. Editorial. Nature Structural Molecular Bio. 2010;17(2):139.
14. Moreira A, Haahtela T. How to write a scientific paper-and win the game scientists play! Pneumologia. 2011;17(3):146-149.
15. Lin P, Kuo Y. A guide to write a scientifi c paper for new writers. Microsurgery. 2012;32:80-85.
16. Moher D, Schultz KR< Altman DG. CONSORT GROUP (Consolidatied Standards of Reporting Trials). The CONSORT statement: Revised recommendations for improving the quality of reports of parallel-group randomized controlled trials. Ann Intern Med. 2001;134:657-662.
17. Bossuyt PM, Reitsma JB, Bruns DE, et al. Towards complete and accurate reporting of studies of diagnostic accuracy: The STARD Initiative. Ann Int Med. 2003;138:40-44.
18. Moher D, Liberati A, Tetzlaff J, Altman DG. The PRISMA Group (2009). Preferred reporting items for systematic reviews and meta-analyses: The PRISMA statement. PLoS Med 6(6): e1000097.doi:10.1371/journal.pmed1000097.
19. Van Way CW. Writing a scientifi c paper. Nutr Clin Pract. 2007; 22:636-640.
20. Kallet RH. How to write the methods section of a research paper. Respir Care. 2004;49:1229-1232.

Για την πηγή: https://bit.ly/2hHoNKj